Alice'e bir kez daha doyamadım
Geçen hafta bir kez daha 'Alice Müzikali'ne gittim.
Doyamadım, doyamadım.
Ve ilk kez bir müzikali izlerken, oynayanları kıskandım. Hatta oturduğum yerden çatladım.
O sahnede olan herkesi ama herkesi çok ama çok kıskandım. Ne kadar güzel bir iş yapıyorlar, nasıl bir emek, nasıl bir çalışma. Öyle "Hadi bir ay çalışalım bir iş çıkartalım ortaya" diye bir şey değil. Belli izleyince görüyorsunuz. Saniye teklemiyorlar.
Serenay Sarıkaya, Enis Arıkan, Ezgi Mola, Merve Dizdar, İbrahim Selim, Şükrü Özyıldız'ın oynadığı 'Alice Müzikali'ni daha önce izledim. Fakat bu yeni versiyonu ile daha bi güzel buldum, daha çok beğendim. Saniye kopmadık oyundan. 1,5 saat boyunca bir saniye bile durmadan dans edip, şarkılar söylediler. Bitmeyen konuşmalar. Gerçekten şahane bir iş çıkartıyorlar ortaya. Ki yer bulmak hala çok zor. Tıklım tıklım.
Demek memlekette güzel bir iş yapınca karşılığı oluyor ki, uzun süredir de izleyici ile bulunuyor Alice Müzikali. Sonrası kulise daldım hepsini tekrar tebrik ettim.
Unutmayın güzel işleri alkışlamak gerek.
Yoksa kötülemek, laf söylemek çok kolay. Fakat alkışlamak, tebrik etmek dünyanın en güzel şeyidir. Güvenin bana.
