Eğiticinin eğitimi

Milyonlarca sayfalık belgeleri, on binlerce fotoğrafı ve binlerce tarihçi, belgeselci ve seyyah ve yüzlerce devlet adamının tanıklığında bu ülkenin insanlarının verdiği kurtuluş savaşını yok saymayı anlayamıyorum.

Oysa, tüm klasik eğitim sistemleri, sadece çocukları değil, çocukları eğitecek eğiticilerin (öğretmen) doğrularla eğitimleri üzerine kuruludur.

Eğiticinin eğitimi o kadar önemlidir ki; “sistem kurduklarını” sanan bazı güç sahiplerinin kavrayamayacağı kadar derindir.

Örneğin; bir sıfat sahibinin iki de bir “30 Ağustos bana bir şey ifade etmiyor...” demesi ile, dünya tarihinin kaydettiği kesin sonuçlu en büyük zaferlerden biri, yerini aldığı tarih kitaplarından silinip gitmez...

Artı, kendi yaşadığı toprakların insanlarının yazdığı destanlardan habersiz kalması, kendisi kadar onu yetiştiren, diploma veren hocaya da ağır eleştiri getirir. Eğer rehberi “yalan öğretmenleri” değilse...

“Hiç hata yapmasın gramerde...”

Halen okumakta olduğum Latin Şair, Yergi Ustası Iuvenalis’in Yergiler-Saturae isimli kitabından bir eğitim alıntısı yapalım:

KOLAY İŞ DEĞİL

Siz siz olun, gaddar yasalar uygulayın öğretmene, hiç hata yapmasın diye gramerde.

Tarih bilgisine sahip olsun, olur da sorulursa kendisine, tırnaklarıyla parmaklarını bilir gibi, bütün yazarları bilsin diye...

Roma hamamlarına veya Phoebus’un (Yunan tarılarından Artemis’in ikiz erkek kardeşidir) banyolarına giderken, söylesin diye Anchemolus’un üvey annesinin doğduğu yeri ve adını Ya da Acettes’in (küçük bir karides türü) kaç yıl yaşadığını,

Troialılar’a kaç galon Sicilya şarabı sunulduğunu; zorla isteyin ondan genç beyinleri eller ile biçimlendirmesini, birinin bal mumuyla bir portre yapması gibi.

Israr edin ona, öğrenci milletinin babası olsun, aşağılık oyunlara kalkışmasınlar diye; kolay iş değil, bunca çocuğun ellerini ve ışıldayan gözlerini denetlemek.

“Bunları” der, “dikkate al”, “ama bir yıl devrildiğinde de, halkın muzaffer biniciye verdiği parayı kabul et...”